demigrat ephemeris
Ephemeridem novum ad situm movi. Et silentium tandem desii.
Mors felis
Constitueram posterum diem Martis cum Floyde domi manere, ut illum curarem. Attamen vespere die Lunae interiit. Itaque die Martis solus egi, et solacium in scriptura petii. Ecce :
---
Natus est in horreo, in oppido Shelton, ruri in civitae Washingtonensi. Sex fere post hebdomades Seattlem emigratus est, quo Melli datus est. Re vera haud multi incolae istius oppidi hactenus effugiunt. At anno suo octavo Londinium emigratus est, quoniam illu derelinquere nequimus. Floydem catulum cognoveram, haud longe post adventum Seattlem ; quam pusillus catulus tum fuit, qui sub supellectile et enim in muro celabat. Prope parietes repebat, sed et pipiens -- numquam furtivus fuit feles.
Totam igitur illius vitam Floydem noveram, et erat et erit mihi semper carissimus. Secundo illius anno, amici e collegio, e quo numero Mel et amicullus suus (scilicet et Floyd), una domui incolabamus. Photographum Floydis in refrigeratorio pendebat, quod ego cepi cum emigrare debuissemus. Postea eos saepe invisi, et tum persaepe Floydi cibum attuli. Itaque cum Mel et ego in diaetam nobis primam migravissemus, laete Floyd me recepit.
Annos habeo XX historiarum, tamen nunc non est monia dicendum. Immo, debeo finem exponere.
Mane, heri, ad laborem domo discessi. Antea Floydem in alveum posueram, ut biberet, deinde in lectu prope Mellem reposueram. Ambobus basiavi, et « te amo » inquam ambobus, anteaquam abii. Prima e noscomio nuntia bona, ut mane scripsi, et Mel mihi dixerat Floydem beate murmurasse ante iter ad noscomium. Sed temporis gradus minuebatur, et cor deficiebat, et in pectore liquor ecfluebat, et macies carnem devorabat. Nec medicamine nec chirurgia, inquit medica, superesset.
Tum ego inscitus. Mel mihi epistolam electronicam misit, quae simpliciter legitur « vola me cum hoc recipis ». Dixit medicam mox telephonaturam esse, ut de fine et visito ultimo disserere. E labore confestim ecfugi, et in loco ferroviali convenimus ut ad noscomium una iremus.
Floyd in arca quiescebat, quae calorem et oxygenium dabat. Sub lodice iacebat, aegrotans et somniculosus, sed patiens. Gavisus est nos advenire. Illum longe mulcebamus. Interdum caput levare conabatur ut invicem nos mulceret, et manus nostros pede cepit tenebatque. Singultabamus et flebamus, et continuo demulcebamus. Ministra interdum advenit, nobis dixit medicam alium aegrotum curare, mulcebat ipsa felem, pulchritudinem laudivit.
Sero advenit medica, sed omne momentum nobis carum. Medica hibernica, Emer nomine, erat misericors. Pulchritudinem quoque laudabat et illum leonem appellabat. Optiones rationaliter et aequo animo nobiscum egit et omnia lentule -- deorum gratia -- paravit.
Advenit hora inexpiabilis. Primum syringe ei medicamen anaestheticum dedit, ne dolorem sentiret neque pavorem. Primum medicamen luctatus est, se levare conatus est. Deinde in latere iacuit. Possumne, inquit Mel, illum tenere. Pro certo, inquit medica. Artissime ad pectus Mel illum pressit, verticem osculans. Mel mihi Floydem dedit, mox ego redidi, ut illum una complecteremur. Medica dixit anaestheticum decem minutas requirere, et abiit syringa letalem petitum, nos tres paucis momentis insuper ut frueremur.
Revenit medica. Quam amantissime illum in mensam posuimus, quam lodix ruber tegebat ut commode recumbaret. Mel et ego manibus sub capite illum sublevabamus ne umquam -- ne minimo quidem momento -- solum esse se sentiret. Usque ad finem demulcebamus. Medica dulciter venenum in renes syringe iniecit. Credidit Floydem quam celere delabi, sed propter magnitudinem et fortitudinem -- etenim aegrotans -- nec celeriter nec faciliter obiit. Minutatim cor tardius pulsabat. Medica bis stethoscopo cor ascultavit, iam lente murmurabat. Bis vehementer Floyd suspiravit. Cum morte contendebat ; non voluit nos relinquere. In aurem susurravi : noli luctari, inquam, o monstrum dulcissimum. Fortiter, apertis cum oculis, Libitinae tandem occurrit. Pectus iterum stethoscopo probavit Emer, sed iam scivi animum evolasse.
Quartam horae partem illum iam mulcebamus et osculabamur. Caput molliter in lodicem reposuimus. Medica nobis cirros e cauda et e latere secavit, in papyri involucro dedit. Deinde abiit ut soli vale diceremus.
Et mortuus, inquit Mel per lachrymas, pulcherrimus. Optimus fuisti feles.
Non volui abire. Non potui quin demulcerem et basiarem. Nares odore illius carissimo implevi.
At discedere tandem debuimus. Libellum ex arcula illius portatoria rapui, quem quondam necesse habuit ut in aeroplano Londinium volaret. Dein postremum illum mulsimus, postremum illum basiavimus, postremum pulchritudinem illius caram nos vidimus. Non vale dixe, solum inquam « te amo ».
Mortuus est ut vixit, amore ardenti circumdatus. Et aegrotans laetatus est. Ultimam hebdomadem quam gavisus est, quippe numquam paene seorsum a nobis fuit. Nonnumquam per annos veriti sumus ne inter chirurgiam vel multa nocte in noscomio solus moriatur. Consolamur quod horas ultimas una fuimus.
Nox lachrymosa, diaeta inanis. Catinum novi cibi sicci humum in culina posui ut, si noctu parvula felis larva postremum domum visitaret, non crederet nos illum pascere oblitos esse.
---
Natus est in horreo, in oppido Shelton, ruri in civitae Washingtonensi. Sex fere post hebdomades Seattlem emigratus est, quo Melli datus est. Re vera haud multi incolae istius oppidi hactenus effugiunt. At anno suo octavo Londinium emigratus est, quoniam illu derelinquere nequimus. Floydem catulum cognoveram, haud longe post adventum Seattlem ; quam pusillus catulus tum fuit, qui sub supellectile et enim in muro celabat. Prope parietes repebat, sed et pipiens -- numquam furtivus fuit feles.
Totam igitur illius vitam Floydem noveram, et erat et erit mihi semper carissimus. Secundo illius anno, amici e collegio, e quo numero Mel et amicullus suus (scilicet et Floyd), una domui incolabamus. Photographum Floydis in refrigeratorio pendebat, quod ego cepi cum emigrare debuissemus. Postea eos saepe invisi, et tum persaepe Floydi cibum attuli. Itaque cum Mel et ego in diaetam nobis primam migravissemus, laete Floyd me recepit.
Annos habeo XX historiarum, tamen nunc non est monia dicendum. Immo, debeo finem exponere.
Mane, heri, ad laborem domo discessi. Antea Floydem in alveum posueram, ut biberet, deinde in lectu prope Mellem reposueram. Ambobus basiavi, et « te amo » inquam ambobus, anteaquam abii. Prima e noscomio nuntia bona, ut mane scripsi, et Mel mihi dixerat Floydem beate murmurasse ante iter ad noscomium. Sed temporis gradus minuebatur, et cor deficiebat, et in pectore liquor ecfluebat, et macies carnem devorabat. Nec medicamine nec chirurgia, inquit medica, superesset.
Tum ego inscitus. Mel mihi epistolam electronicam misit, quae simpliciter legitur « vola me cum hoc recipis ». Dixit medicam mox telephonaturam esse, ut de fine et visito ultimo disserere. E labore confestim ecfugi, et in loco ferroviali convenimus ut ad noscomium una iremus.
Floyd in arca quiescebat, quae calorem et oxygenium dabat. Sub lodice iacebat, aegrotans et somniculosus, sed patiens. Gavisus est nos advenire. Illum longe mulcebamus. Interdum caput levare conabatur ut invicem nos mulceret, et manus nostros pede cepit tenebatque. Singultabamus et flebamus, et continuo demulcebamus. Ministra interdum advenit, nobis dixit medicam alium aegrotum curare, mulcebat ipsa felem, pulchritudinem laudivit.
Sero advenit medica, sed omne momentum nobis carum. Medica hibernica, Emer nomine, erat misericors. Pulchritudinem quoque laudabat et illum leonem appellabat. Optiones rationaliter et aequo animo nobiscum egit et omnia lentule -- deorum gratia -- paravit.
Advenit hora inexpiabilis. Primum syringe ei medicamen anaestheticum dedit, ne dolorem sentiret neque pavorem. Primum medicamen luctatus est, se levare conatus est. Deinde in latere iacuit. Possumne, inquit Mel, illum tenere. Pro certo, inquit medica. Artissime ad pectus Mel illum pressit, verticem osculans. Mel mihi Floydem dedit, mox ego redidi, ut illum una complecteremur. Medica dixit anaestheticum decem minutas requirere, et abiit syringa letalem petitum, nos tres paucis momentis insuper ut frueremur.
Revenit medica. Quam amantissime illum in mensam posuimus, quam lodix ruber tegebat ut commode recumbaret. Mel et ego manibus sub capite illum sublevabamus ne umquam -- ne minimo quidem momento -- solum esse se sentiret. Usque ad finem demulcebamus. Medica dulciter venenum in renes syringe iniecit. Credidit Floydem quam celere delabi, sed propter magnitudinem et fortitudinem -- etenim aegrotans -- nec celeriter nec faciliter obiit. Minutatim cor tardius pulsabat. Medica bis stethoscopo cor ascultavit, iam lente murmurabat. Bis vehementer Floyd suspiravit. Cum morte contendebat ; non voluit nos relinquere. In aurem susurravi : noli luctari, inquam, o monstrum dulcissimum. Fortiter, apertis cum oculis, Libitinae tandem occurrit. Pectus iterum stethoscopo probavit Emer, sed iam scivi animum evolasse.
Quartam horae partem illum iam mulcebamus et osculabamur. Caput molliter in lodicem reposuimus. Medica nobis cirros e cauda et e latere secavit, in papyri involucro dedit. Deinde abiit ut soli vale diceremus.
Et mortuus, inquit Mel per lachrymas, pulcherrimus. Optimus fuisti feles.
Non volui abire. Non potui quin demulcerem et basiarem. Nares odore illius carissimo implevi.
At discedere tandem debuimus. Libellum ex arcula illius portatoria rapui, quem quondam necesse habuit ut in aeroplano Londinium volaret. Dein postremum illum mulsimus, postremum illum basiavimus, postremum pulchritudinem illius caram nos vidimus. Non vale dixe, solum inquam « te amo ».
Mortuus est ut vixit, amore ardenti circumdatus. Et aegrotans laetatus est. Ultimam hebdomadem quam gavisus est, quippe numquam paene seorsum a nobis fuit. Nonnumquam per annos veriti sumus ne inter chirurgiam vel multa nocte in noscomio solus moriatur. Consolamur quod horas ultimas una fuimus.
Nox lachrymosa, diaeta inanis. Catinum novi cibi sicci humum in culina posui ut, si noctu parvula felis larva postremum domum visitaret, non crederet nos illum pascere oblitos esse.
(no subject)
D M FLOYDIS
duclissimi monstri, optimi felis
qui
natus est
Mense Maii MMDCCL a.u.c.
a.d. III Kal Mar. MDCCLXX a.u.c.
obiit
semper amabaris, semper amaberis
(no subject)
Mane die Mercurii Mel noscomium telephonavit. Medica dixit Floydem heri paulum edisse, neque hodie cibum ullum. Inter chirurgiam, pulsus debilitatus est, ut magna cum difficultate medicamen anaestheticum gereret. Itaque diu in noscomio manere debuit. Vespere eum domum feliciter duximus. O misellum felem ! Tam debilis erat, et pascitur recusabat.
Die Iovis ad noscomium revenit, ut plura medicamina adipisceretur. Etiam non pascebatur, ut syringe cibum dare deberemus. Unum e medicamentis famem stumulat, ut vespere suo sponte carnem devoraret. Sed et vires omnes crura postica defecerunt. Vix potebat ambulare, et saepius humum cecidit. Aut nervos saltando laesit, aut renes deficiebant...
Vicissitudines cum illo patiebamur. Nobiscum in atrio die manebat, et noctu in cubiculo. Plerumque in Mellis gremio iacebat, vel iuxta eam in lectulo cubabat, et aliquando in fenestra sua dilectissima dormiebat. Nunc vix moveri potest, nunc ad cibum paene currit. Saltem semper laetatur. Et aegrotans feles est felix.
---
Mane iterum ad noscomium. Verisimiliter nervi in cruribus dolent, nec renes deficiunt. Et os, situs chirurgiae, quam bene consanescit.
Die Iovis ad noscomium revenit, ut plura medicamina adipisceretur. Etiam non pascebatur, ut syringe cibum dare deberemus. Unum e medicamentis famem stumulat, ut vespere suo sponte carnem devoraret. Sed et vires omnes crura postica defecerunt. Vix potebat ambulare, et saepius humum cecidit. Aut nervos saltando laesit, aut renes deficiebant...
Vicissitudines cum illo patiebamur. Nobiscum in atrio die manebat, et noctu in cubiculo. Plerumque in Mellis gremio iacebat, vel iuxta eam in lectulo cubabat, et aliquando in fenestra sua dilectissima dormiebat. Nunc vix moveri potest, nunc ad cibum paene currit. Saltem semper laetatur. Et aegrotans feles est felix.
---
Mane iterum ad noscomium. Verisimiliter nervi in cruribus dolent, nec renes deficiunt. Et os, situs chirurgiae, quam bene consanescit.
(no subject)
Pallida mors feli vetulo raptim insidiatur
dum latet umbra minax dormit is impavide.
Segniter e lecto discedens ossea larva
Tartarei nescit limen hiare Iovis.
Adlicitur nidore, petit dein lac repetitque,
at titubanter, egens robore praeterito.
In gremio dominae laetatur parvula belua —
O utinam letum triste repellat amor.
---
Mane felem in noscomio reliquimus. Propter senectutem et morbos renumque cordisque, chirurgia est periculosa, sed et neccesse. Nuntium exspectamus...
---
Addendum : Medica felem conservavit, sed chirurgia tam difficili ut Floyd noctem in noscomio manere deberet. Valeas, feles !
(no subject)
Verba me eludebant. Tacite vitam dilabi spectabam, carens et viribus et voluntate ad commentarios exscribendum. Studium paene abiit ut vix memoriam eventorum curarem. Omne gaudium cineres sapit ut nugas non petam nisi magna cum difficultate.
Sordidatus fiebam anachoretes, taeter et maculosus, cui oportet ab oculis populi celari. Omni sodalitate igitur abhorrebam -- et electronica. Tantum erat discidium, tanta alienatio, ut non ephemerides amicorum auderem legere. Timide iamiam revenio.
Diu enodationem excogitabam, sed frustra. O utinam consilium faciam quod duas post horas non spreverim. Omne aliorsum me trahat, nescio quis trames sequendus sit.
Oblitus sum eius rei, quam olim arte in anima tenebat, quam etiam putrescentem in corde teneo, quae nutrimento egens situ periit. In loco eius invidia germinat, odium effervit, maeror gliscit. Utrumne egomet eam prodidi ? an invalidus tantam iniuriam sivi ? O nequam !
Quid queror ? quid obscuro ? Nomen rei evito, sicut non eloquens pudorem diminuo. An vereor nominare, quod lugeo, ne eam fatear amissam. Puellae quondam rem indicavi ; sed ea erat perbella, et eramus vinolenti.
Quondam olim quondam olim : identidem tempus actum. Edepol, pergendum'st.
Quid exspectarem ? de industria ambigue rogavi. Primum quid, ie. quid eventum, quam rem exspecto ? Aliud quam ob rem, quare exspecto ? Plane agensdum'st, si e palude incertitudinis ignaviaeque memet traherem. Nugas culpo et morbos et ludos. At aegrotans -- vel corpore vel animo -- et ludos et nugas vix suscipere queo. Dum inermis et impotens in lectulo sedeo, a voluptate quaquam dissideo. Vix stylum vix librum vix crepundia capere possum. Momenta fugiunt, etiam immotus desidero, volo, requiro... quid ? Et desideria paene ignoro. Neque oblivio quidem placet. Memet in fine culpo, sed inane. Pudor non me movet, neque odium incitat. At utinam melior sit stimulus.
Here noctu ephemeridis, ut soleo, locos e paginis retialibus in plicam ordinatralium transtuli. Ita cognovi hoc anno me septem milia verborum scripsisse. Quam paucitatem ! Immo vero, sunt quoque vigint loci infecti, hic illic in pugillaribus et in frustis papyri... sed non interest. Ex his nonnulli annos algebunt. Fablella huius anni pro feriis Omnium Sanctorum scripta duos annos inconfecta ac rudis in albo cunctata'st. Haecine spes ? an obiurgatio ? Ambae, verisimiliter.
Sordidatus fiebam anachoretes, taeter et maculosus, cui oportet ab oculis populi celari. Omni sodalitate igitur abhorrebam -- et electronica. Tantum erat discidium, tanta alienatio, ut non ephemerides amicorum auderem legere. Timide iamiam revenio.
Diu enodationem excogitabam, sed frustra. O utinam consilium faciam quod duas post horas non spreverim. Omne aliorsum me trahat, nescio quis trames sequendus sit.
Oblitus sum eius rei, quam olim arte in anima tenebat, quam etiam putrescentem in corde teneo, quae nutrimento egens situ periit. In loco eius invidia germinat, odium effervit, maeror gliscit. Utrumne egomet eam prodidi ? an invalidus tantam iniuriam sivi ? O nequam !
Quid queror ? quid obscuro ? Nomen rei evito, sicut non eloquens pudorem diminuo. An vereor nominare, quod lugeo, ne eam fatear amissam. Puellae quondam rem indicavi ; sed ea erat perbella, et eramus vinolenti.
Quondam olim quondam olim : identidem tempus actum. Edepol, pergendum'st.
Quid exspectarem ? de industria ambigue rogavi. Primum quid, ie. quid eventum, quam rem exspecto ? Aliud quam ob rem, quare exspecto ? Plane agensdum'st, si e palude incertitudinis ignaviaeque memet traherem. Nugas culpo et morbos et ludos. At aegrotans -- vel corpore vel animo -- et ludos et nugas vix suscipere queo. Dum inermis et impotens in lectulo sedeo, a voluptate quaquam dissideo. Vix stylum vix librum vix crepundia capere possum. Momenta fugiunt, etiam immotus desidero, volo, requiro... quid ? Et desideria paene ignoro. Neque oblivio quidem placet. Memet in fine culpo, sed inane. Pudor non me movet, neque odium incitat. At utinam melior sit stimulus.
Here noctu ephemeridis, ut soleo, locos e paginis retialibus in plicam ordinatralium transtuli. Ita cognovi hoc anno me septem milia verborum scripsisse. Quam paucitatem ! Immo vero, sunt quoque vigint loci infecti, hic illic in pugillaribus et in frustis papyri... sed non interest. Ex his nonnulli annos algebunt. Fablella huius anni pro feriis Omnium Sanctorum scripta duos annos inconfecta ac rudis in albo cunctata'st. Haecine spes ? an obiurgatio ? Ambae, verisimiliter.
(no subject)
Mane die Solis ut solemus caffea cocta singuli interrete spectabamus. Propter frigorem in atrio matutinum Mel in lectulo cum fele sedebat.
—Quid legis, mihi inquit.
—Nihil magni momenti, aio.
—Num Facebook spectavisti ?
Vere hunc situm perraro lego. Mel nonnumquam mihi posita inibi vel iucunda vel ridicula vel picturas felum amicorum ostendit. Attamen nuntium tum teribilissimum conspexit.
—Kelly scribit Alanum here mortem sibi conscivisse.
—Quid legis, mihi inquit.
—Nihil magni momenti, aio.
—Num Facebook spectavisti ?
Vere hunc situm perraro lego. Mel nonnumquam mihi posita inibi vel iucunda vel ridicula vel picturas felum amicorum ostendit. Attamen nuntium tum teribilissimum conspexit.
—Kelly scribit Alanum here mortem sibi conscivisse.
(no subject)
Medicus mihi medicamen vetus, Amytriptaline nomine, dedit, ut dolores nervorum levaret. Hunc usum ignoravi ; psychiater (vel psychiatra -- amborum habui multos) mihi ephebo istud medicamentum ut remedium abiectionis animi praescripserat. Non memini quid tum mihi fecisset, attamen pro certo maestitiam non fugavit. Nunc autem non potui cogitare, nec ullum animadvertere, nec ullum paene sentire, nisi anxietatem et iram. Iamiam venenum seposui. Doleam, dum cogitem.
(no subject)
Die Solis ante Auroram experrectus sum ut ad noscomium irem, quod medicus mihi IRM (Imaginationem per Resonantiam Magneticam) praescripserat. Epistolam e noscomio accepi, in qua proscribitur (inter alia) anulos monilia ornamenta quaedam metalli. Antehac semel anulum nuptialem a digito amovi, ut argilla imaginem fingerem.
Noscomium Sanctae Annae vetus est labyrinthus aedificiorum latericiorum. Custos prope portas mihi lineamenta diversorum colorum in pavimento picta ostendit, et iussit me unum ex eis usque ad finem sequi. Gratiis huic Ariadnei actis in viam me dedi. Nemini in itinere obviam ivi, et nemo in fine me expectavit. Tramen totum trans noscomium usque ad stationem autocinetorum posticam me duxerat, quo aedificatiunculam inveni, cui in ianua tabella pendebat : Pulsa, et exspecta. Saltem imber tum desiit, quod sub divo medicas expectabam.
Denique advenerunt. Oecus praestolantium erat secunda in aedificatiuncula, parva sed calida. Machina parata me arcessiverunt. Sagula perula clavibus in arculam depositis in lectulum recubui. Medicae aures oppilant et caput in compagine figunt, deinde perangustum in tubum labitur lectulus.
Machina magnisona confremebat -- sed numerose sonebat vere sicut opera gregis Kraftwerk pristina.
(34:00)
Exspectatio peior doloribus.
Noscomium Sanctae Annae vetus est labyrinthus aedificiorum latericiorum. Custos prope portas mihi lineamenta diversorum colorum in pavimento picta ostendit, et iussit me unum ex eis usque ad finem sequi. Gratiis huic Ariadnei actis in viam me dedi. Nemini in itinere obviam ivi, et nemo in fine me expectavit. Tramen totum trans noscomium usque ad stationem autocinetorum posticam me duxerat, quo aedificatiunculam inveni, cui in ianua tabella pendebat : Pulsa, et exspecta. Saltem imber tum desiit, quod sub divo medicas expectabam.
Denique advenerunt. Oecus praestolantium erat secunda in aedificatiuncula, parva sed calida. Machina parata me arcessiverunt. Sagula perula clavibus in arculam depositis in lectulum recubui. Medicae aures oppilant et caput in compagine figunt, deinde perangustum in tubum labitur lectulus.
Machina magnisona confremebat -- sed numerose sonebat vere sicut opera gregis Kraftwerk pristina.
(34:00)
Exspectatio peior doloribus.
(no subject)
Mense Iulii volui Historiam Apollonii regis Tyri legere. Libros electronicos non amo, ut libro in rete reperto contituerem mihimet exemplar conficere. Ordinavi igitur et excudi, et paginas glutinavi. Deinde menses codex infectus algebat.
Denuo codicem suscepi ut conficerem. Instrumenta artis tamdiu neglegaveram ut pulverem ab eis detergere deberem. Tegumen feci, immo facere conatus sum, quod bis disperdidi. Spero mox vespere me paginis tegumen denique iuncturum esse, vel novum obstaculum inventurum.
Hunc annum ita summatim descripsi...
Denuo codicem suscepi ut conficerem. Instrumenta artis tamdiu neglegaveram ut pulverem ab eis detergere deberem. Tegumen feci, immo facere conatus sum, quod bis disperdidi. Spero mox vespere me paginis tegumen denique iuncturum esse, vel novum obstaculum inventurum.
Hunc annum ita summatim descripsi...